Krakow...>

Over Krakow …..
Krakow, en dan bedoel ik natuurlijk het oudere deel van de stad, is een stad van façaden, van gevels. Zijn jullie wel eens in Wenen, Boedapest of Praag geweest? Daar heb je ongeveer het zelfde. Als je door zo’n stad loopt dan wordt je gedwongen om naar boven te kijken. Daar, naar al dat moois dat meer dan honderd jaar geleden gemaakt is. Natuurlijk heb je dan het risico om op anderen te botsen. Om maar te zwijgen over die smeedijzeren paaltjes die overal staan en feilloos achteloze mannen op een tamelijk kwetsbare plek weten te treffen. Maar neem je al die gevaren op de koop toe, dan gaat een wereld van schoonheid voor je open. Schoonheid? Het is maar hoe je het bekijkt. Een gevel uit het begin van de art nouveau-periode, waarvan de meeste smeedijzeren balkonnetjes al naar beneden gestort zijn en de weinig resterende met tal van hulpmiddelen overeind gehouden worden? Ja, dat is ook mooi. Omdat het een perfect tijdsbeeld is. Want hoe begon het allemaal?
Terug naar de negentiende eeuw. De Napoleontistische oorlogen zijn voorbij. Frankrijk is verslagen en het spook van de Franse revolutie is terug in het hok. Het oude keert zegevierend weerom. Weg met de barok, de rococo en Louis de Zestiende. Terug naar de antieke oudheid. Juist in deze tijd floreerden de Midden-Europese steden als Wenen en Krakow. Zij bloeiden en groeiden als nooit tevoren. Onderdeel van het machtigste Europese rijk van die tijd, de "Kaiserlich und Koenichliche" Donaumonarchie. De Oostenrijks-Hongaarse dubbelmonarchie van de ons welbekende Keizerin Sisi. De glorie van die tijd is vandaag de dag nog heel goed te zien. Je ziet de laatste zeventig jaren van die negentiende eeuw aan je voorbijtrekken. De laatste resten van Louis de Zestiende met zijn ornamentjes en beeldhouwwerkjes. Dan het dominerende neoclassicisme tot aan de jugendstil en het art nouveau. Lopend door de stad, niet struikelend, zie je dat allemaal aan gaan. Als argeloos kind van de Nederlanden waan ik me even onderdeel van de Midden-Europese geschiedenis. Een schitterende ervaring, tenminste voor mij. Misschien hebt U er geen boodschap aan; even goede vrienden. Maar geloof me, U mist dan wel iets!
En ga niet zeuren over de soms deplorabele toestand van sommige (of veel) van deze gevels. Geloof me, dat komt wel goed. Toegegeven, het duurt even maar kijkend naar Praag en Boedapest vertrouw ik erop dat het alleen een kwestie van tijd is. Gelukkig maar, want zo kunnen wij allemaal, ouders en kinderen, nog lang van dit moois genieten. En misschien spreekt U dit het meeste aan: het is helemaal gratis. Het enige wat U hoeft te doen is door de straten te lopen en naar boven te kijken. En niet struikelen of botsen natuurlijk. En mannen: blijf uit de buurt van die duivelse paaltjes!
Piet Kruizinga.