Zondag, een vrije dag....... maar.....
Door: ANBOinKrakow
Blijf op de hoogte en volg Piet
28 Mei 2012 | Polen, Krąków
Gisteren was het zondag. In Nederland 1ste Pinksterdag. Wij besloten op onze vrije dag toch nog wat extra van Krakow te zien. Verder vroegen wij ons af waar onze 'doelgroep' verblijft. Door de week zagen wij, behalve toeristen, heel veel jongeren. Maar ouderen? Echt ouderen? Ho maar.
Met een tram naar de voorstad Nowa Huta. In 1949 op de communistische tekentafel onstaan als woonplek met mooie huizen en veel groen waar het goed wonen zou zijn. De gebouwen zijn inderdaad indrukwekkend. Het groen is aanwezig maar behalve als bomen vooral in kniehoog onkruid. Er is veel werkloosheid onder de bewoners en verpaupering van de gebouwen.
We zagen nu wel ouderen op straat. Op z'n zondags gekleed. Vaak zeer slecht ter been zonder rollator of scootmobiel. Vaak verhulde armoede. Eenzaamheid straalde ons eveneens tegemoet.
Het communistisch ideaal hebben we fluks verlaten om ons te begeven naar een zeer grote en oude begraafplaats die ook als wandelpark wordt gebruikt.
Rust, vogels, groen en vooral een wirwar van graven die allemaal anders waren. Veel (kunst)bloemen en lampjes. En uiteraard veel, met name oude, vrouwen die een graf bezochten.
Zeker geen onplezierige omgeving en voor wie Parijs kent: een soort Pere Lachaise.
Conclusie van deze dag was dat ouderen wel te vinden zijn op de begraafplaats en in of op weg naar de kerk. Navraag vandaag leert dat zij door de week inderdaad vaak in huis verblijven. En dan vaak ook op de (klein)kinderen passen. Verder zijn er weinig gelegenheden voor ouderen om heen te gaan en/of om elkaar te zien. Dat geldt m.n. in steden. Op het platteland is dat iets anders omdat zij dan in groter familieverband leven.
E&E
Met een tram naar de voorstad Nowa Huta. In 1949 op de communistische tekentafel onstaan als woonplek met mooie huizen en veel groen waar het goed wonen zou zijn. De gebouwen zijn inderdaad indrukwekkend. Het groen is aanwezig maar behalve als bomen vooral in kniehoog onkruid. Er is veel werkloosheid onder de bewoners en verpaupering van de gebouwen.
We zagen nu wel ouderen op straat. Op z'n zondags gekleed. Vaak zeer slecht ter been zonder rollator of scootmobiel. Vaak verhulde armoede. Eenzaamheid straalde ons eveneens tegemoet.
Het communistisch ideaal hebben we fluks verlaten om ons te begeven naar een zeer grote en oude begraafplaats die ook als wandelpark wordt gebruikt.
Rust, vogels, groen en vooral een wirwar van graven die allemaal anders waren. Veel (kunst)bloemen en lampjes. En uiteraard veel, met name oude, vrouwen die een graf bezochten.
Zeker geen onplezierige omgeving en voor wie Parijs kent: een soort Pere Lachaise.
Conclusie van deze dag was dat ouderen wel te vinden zijn op de begraafplaats en in of op weg naar de kerk. Navraag vandaag leert dat zij door de week inderdaad vaak in huis verblijven. En dan vaak ook op de (klein)kinderen passen. Verder zijn er weinig gelegenheden voor ouderen om heen te gaan en/of om elkaar te zien. Dat geldt m.n. in steden. Op het platteland is dat iets anders omdat zij dan in groter familieverband leven.
E&E
-
28 Mei 2012 - 19:56
Lilian:
Met één foto wordt de tekst van dit blog samengevat: De oude man alleen, op een krakkemikkig bankje. Mooi. Maar ook een beetje triest. -
28 Mei 2012 - 20:10
Kitty Balk:
Hallo Els en Elly. Vandaag jullie verslagen gelezen t/m zondag de 28e. Wat maken jullie veel interessante dingen mee. Die zoutmijn lijkt me geweldig. Verder verdriet het mij dat de Poolse ouderen het zoveel slechter hebben dan wij nederlandse senioren. En wij maar mopperen op het Kunduz-akkoord! Remment stuurt mij nog 3 verslagen door en ik ben nu al nieuwsgierig. Je hebt een gezellige manier van vertellen. Succes bij jullie verdere activiteiten en de groeten van Remment.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
