Wat gebeurde er in de jaren '60, '70, '80 en '90?

Dinsdag. De titel van dit verslag geeft aan waar we tijdens het bijwonen van de Engelse les met elkaar over hebben gepraat.
Maar eerst begonnen we met het nog een keer vertellen waar ANBO voor staat en met het vertonen van 'onze' Nederlandse film: Holland the movie. Deze keer met de Engelse voice-over. De groep studenten keek weer met grote interesse naar de film die in een helicopterview een indruk geeft van ons land, van de ijstijd tot heden. Het is een mooie film maar wel een film waarin een beeld wordt gegeven dat het met Nederland en de Nederlanders erg goed gaat. En dat we in veel dingen voorop lopen, zoniet de beste (ter wereld) zijn. We hebben het beeld wat afgezwakt; tenslotte is er ook bij ons sprake van een economische crisis en is China in opkomst, terwijl hier in Polen de economie een grote vlucht heeft genomen.
Ola, de Engelse teacher, had aan iedereen gevraagd om voor te bereiden wat er in de jaren 60, 70, 80 en 90 voor belangwekkende dingen gebeurden. Zowel in Polen/Nederland als ook in ieders priveleven.
Wij hadden, met behulp van Google, wat hoogtepunten maar ook dieptepunten bijeen gezocht.
Wij hebben ons verbaasd over sommige overeenkomsten qua geschiedenis van beide landen. De flowerpower en hippie-tijd, de kleding en muziek uit de jaren '60 waren voor iedereen herkenbaar. Ooit geweten dat Polen de eerste vrouwelijke bergbeklimmer heeft voortgebracht die de top van de Mount Everest heeft gehaald?
Wisten wij nog dat er veel (jonge) mensen naar Israel emigreerden of daar in een kibboets gingen werken? Vanuit Polen was er een hele uittocht van Joodse inwoners naar het beloofde land.
Terwijl wij in de jaren '70, vanwege de oliecrisis, autoloze zondagen hadden, groeide in Polen het aantal eigen auto's (Fiatjes) met de dag en was er aan olie en andere grondstoffen geen gebrek.
Weet u nog? De Club van Rome? De bewustwording van het milieu waarin we leefden en het feit dat we zo niet langer konden doorgaan met omgaan met grondstoffen, overbevissing, e.d.?
Natuurlijk is ook de politiek ter sprake gekomen. Het communisme (wat dat betekende voor de mensen in Polen), de economische crisis van de jaren '80 (en hoe daarmee in NL is omgegaan om het huishoudboekje weer op orde te krijgen). De impact van de val van de muur; van Srebrenica maar ook van (alsnog) de steun van het Marshallplan voor Polen.
Beroemde Olympische sporters werden aangehaald en de woningnood. Om maar iets te noemen.
De hoogte- en dieptepunten in de privelevens van de studenten gaven weer wat ieder voor keuzes in dit leven heeft gemaakt en hoe de plaats waar je opgroeit/woont van invloed is op wie of wat je bent geworden.
Wij waren studenten onder de studenten en 'hebben ons lesje geleerd'. Voor zover we dat ooit al hebben gedacht: Nederland is zeker niet superieur aan Polen en wat nederigheid kan geen kwaad.

Daarna nog de laatste Nederlandse les met de vaste groep deelneemers.
Het was rommelig. Behalve een paar woorden Nederlands werd er alleen nog maar Engels gesproken en hebben we vragen beantwoord van Wanda en Henia over Nederland. Zij gaan a.s. zondag richting Flevoland.
We hebben met deze groep zo'n 2,5 week opgetrokken en naar ons idee is er sprake van een volledig vertrouwen in elkaar, integratie, onderlinge belangstelling en openheid. Vooral tijdens deze laatste setting kwamen er antwoorden op onze vragen hoe de geschiedenis van mensen van deze leeftijd (senioren) heeft geleid tot de positie waarin zij nu verkeren.
Het was allemaal weer hartverwarmend en zonder meer gezellig naast de serieuze discussies.

De rest van de dag tot erg laat op de avond doorgebracht achter papieren en laptop ivm onze opdrachten. Het lijkt wel werk!
E&E